bir kadın yürüyor, İstiklal Caddesi'nde, genç, ruhu kendinden genç. hava soğuk, üşüyor, omuzlarını kaldırmış üşümemek için. hava buz kesmiş. yine de yürüyor tüm yolu bir uçtan diğerine tek başına. ne üşüdüğünü kimse anlıyor ne de yalnızlığını. tok adımlarla yürüyor yolu. etrafına bakıyor bir yandan belli belirsiz. hem ufak bakışlar hem herşeyi görüyor. aklından birkaç eski melodi geçiyor. bazısı hüzünlü bir şarkı, bazısı neşeli. hepsinde yüzünde bir tebessüm var yine de. üzgün değil. hep gülümseyecek bir yan buluyor hayatta. bu yolu da seviyor. etrafta insanlar, sakin ve koşturmalı. onun aklında hayat, birkaç melodi eşlik ediyor, yüzünde bir tebessüm, elleri ceplerinde, yürüyor.
